Indiewire & the Playlist – Jessica Kiang

“Punchy, Difficult, Allegorically Urgent Greek Tragedy: In A Blast, a narrative of personal liberation becomes a political allegory of powerful pessimism. Maria, like her country, may escape the shackles of unfair debt and struggle and poverty, but she can only do it by outrunning her pursuers, leaving a destabilized family behind and eventually facing the future in a state of staggering aloneness. (…) Tzoumerkas refuses to portray Maria as anything so uncomplicated as a victim. Maria is explicitly a woman – wife, daughter, mother, sister – and some of the scenes of most urgent, shocking power come from quieter moments when she simply, clearly negates or repudiates one of those prescribed roles. She quietly tells her counseling group that she never wants to see her children again, she coolly sits across a dinner table from her father, now a widower, and explains in the cruelest terms how unnecessary and revolting he is to her: parricide over a bowl of soup. In fact Maria’s journey can be read as a series of assassinations, of everything and everyone she has ever known.” Read more →

The Hollywood Reporter – Jonathan Holland

A Blast, Syllas Tzoumerkas’s second film, is the frantic, unsettling and intriguing record of a woman’s journey, a journey more emotional than literal. The watching viewer is strapped in beside her, along for the ride, hair blown back. (…) ‘I ‘ve lived a ridiculous life’: an insight of a woman on the edge of a nervous breakdown, forced by crisis into a full-scale reappraisal of things. This is the pain at the heart of Angeliki Papoulia’s dangerously committed, exposed performance, and it’s the brave exposure of this pain which, against the odds, permits the viewer to sympathize with a woman who has chosen to abandon her children. Though her character is not having a blast, it looks exactly as though Papoulia is. (…) It is all shot by D.P. Pantelis Mantzanas with captivating energy and brio, cutting furiously back between past and present via Kathrin Dietzel’s via sharp, seamless editing, as it renders Maria’s furious, unfocused energy and mood swings, and becoming blindingly high-speed over the final fifteen minutes. (…) A black, bleak, urgently contemporary film, as a whole, A Blast is just that: Syllas Tzoumerkas’ charged personal diatribe against an economic system seemingly designed first to make people, and then to break them. Read more →

Screen Daily – Mark Adams

Set against the volatile backdrop of the collapse of the Greek economy, Syllas Tzoumerkas’ freewheeling and full-on drama is a shrill expression of anger, driven forcefully and with a certain fearlessness by a striking lead performance by Angeliki Papoulia as a free-spirited woman who reaches the end of her tether. A Blast never resorts to subtext or allegory as other recent Greek films which referred to the country’s economic situation have done, instead it tackles things full on with barely repressed anger and a ‘take no-prisoners’ attitude. Its smart structure, vibrant performances and lusty sexuality should make it of interest to distributors, while festivals (it had its world premiere at Locarno) will likely also be keen. (…) A striking performance by Angeliki Papoulia is the jittery, beating heart of A Blast, with her Maria a passionate an open soul who embraces life and love, but finds that passion beaten out of her by a variety of circumstances. Syllas Tzoumerkas (who made his feature debut with Homeland which premiered at the 2010 Venice Critics’ Week) keeps the film tense and edgy as it spirals towards a moody almost existential ending as she speeds alone in her SUV into the Greek countryside, evading police, and simply looking to escape. Read more →

Paweł T. Felis – Wyborcza [PL]

**** Another example of new Greek cinema, a film experimenting with form, immersed in the crisis of everyday Greece and Europe, but also painfully universal. (…) Angeliki Papoulia is a volcano of emotions (…) What is most interesting in Syllas Tzoumerkas’ work is also what is most universal: the rejection of illusion. We do not really know what to do next, still, regardless the price, it’s worth opening our eyes!

W pierwszej scenie filmu słyszymy informację o ogniu, który jeden z mieszkańców celowo zaprószył w lesie. W kolejnej dwie siostry – ta najważniejsza w filmie, czyli Maria (świetna, będąca tym razem wulkanem emocji Papoulia) oraz Gogo (Filini) – powtarzają przed egzaminem Powszechną Deklarację Praw Człowieka. “Wszyscy ludzie są równi”, “każdy ma prawo do szczęścia” – mówią półżartem, półserio. Ale zabawa zmienia się w swoistą potyczkę, oprócz słownych złośliwości zaczyna się też szarpanie. Czy to jest właśnie ten “zły” płomień, który może zmienić się w pożar i doprowadzić do tragicznych spustoszeń?

Maria jest mężatką, ma trójkę dzieci, traktowaną przez siebie z góry siostrę, niemal ciągle milczącego ojca oraz chorą matkę na wózku. Ale być w tej rodzinie znaczy: ciągle się boksować, kłócić. I zgodzić się na samotność – mąż Marii Yannis (Doganis) jest marynarzem, więc w domu bywa gościem. Od “chcę” bohaterka gładko przechodzi do “muszę”. Właściwie nigdy nie widzimy Marii autentycznie radosnej. Nawet łóżko, gdzie odreagowuje całą swoją niespełnioną zachłanność na życie, daje spełnienie iluzoryczne. Read more →

Polityka – Janusz Wróblewski [PL]

***** A uniquely intelligent, unprecedented portrait that reveals the moods, secrets and deep divisions that run in the Greek society in the times of crisis. There has never been such a powerful film about it before.

Mało kto rozumie Greków. Ich podejście do państwa, demokracji, płacenia podatków jest zgoła inne niż pozostałych Europejczyków. Anarchia myli im się czasem z wolnością, godność z faszyzmem. Obrazowo wygląda to tak, że różnica mentalności Greka i Holendra jest nawet większa niż różnica mentalności Holendra i Rosjanina. Kto nie wierzy, a chciałby się upewnić, na czym to polega, powinien docenić „Płomień” – niezwykły dramat obyczajowy Syllasa Tzoumerkasa o kłamstwach, złudzeniach i gniewie, które doprowadziły ten kraj do gospodarczej i moralnej zapaści. Niespełna 30-letnia bohaterka filmu, fenomenalnie zagrana przez Angeliki Papoulię („Kieł”, „Alpy”), uświadamia sobie, że wiedzie absurdalne życie i nie ma pojęcia, jak je zmienić.Read more →

Spark Magazine – Urszula Lipińska [PL]

Maria to kobieta o charakterze rozpiętym między dwoma siłami. Z jednej strony, potrafi zniszczyć wszystko, co stoi na jej drodze – siłą torować sobie w życiu drogę ku zmianie. Z drugiej strony, jej destrukcyjna moc stopniowo oczyszcza nagromadzone latami napięcie. Z zewnątrz Maria zachowuje się jednak jak wariatka. Zdarza jej się rzucać rzeczami, porzucać rodzinę, krzyczeć bez opamiętania, wikłać w spontaniczny romans i zupełnie nie zwracać uwagi na to, jak reaguje na nią zarówno społeczeństwo, jak i najbliższa rodzina. Jej wybuch ma tak ogromną siłę rażenia, jakby dojrzewał w niej latami, podżegany przez wiele czynników, od monotonii życia w rodzinie, po kryzys ekonomicznym zaciskający się na szyi klasy średniej coraz mocniejszym uściskiem. „Kiedy pracowaliśmy na scenariuszem, w kraju dało się zaobserwować nasilające się radykalne zachowania w społeczeństwie. One pojawiały się wszędzie: w życiu prywatnym, politycznym i zawodowym. Nie sposób było nie dostrzec, że są one śmiałe i wyzwalające, ale też złowrogie i niebezpieczne – w kraju pojawiły się np. grupy odwołujące się do praktyk faszystowskich” – mówi Syllas Tzoumerkas. Read more →

Der Spiegel – Oliver Kaever

Syllas Tzoumerkas aims at the guts of the audience. A Blast is an insanely intensive editing beast. Past and present are in a permanent state of confrontation. Almost without noticing the edit, scenes and emotions that are separated by many years, collide. The result are montage sequences that stay in the mind for long. In fact Tzoumerkas directs each sequence towards its boiling point. Emotions and nerves are on the edge.

A Blast is a toxic reckoning with the parent generation, a radical attack on the generation whose actions led to the current crisis. But here nobody gets off scott-free. Not even Tzoumerkas’ own generation, which stumbles through life in blind egomania and overwhelming perplexity, leaving scorched earth wherever they get to.

Angeliki Papoulia, one of the most fearless European actresses, plays Maria without an emergency break, yet leaving enough space to hint at the desperation of her character.

A Blast shows a dimension of the Greek misery, which in German media is only mentioned in fleeting. The film shows a country with a crack right in the middle. A crack that runs through generations, families, the society. Self hatred rules. The economic and humanitarian crisis is a psychological one too.” Read more →

Frankfurter Allgemeine – Peter Koerte [DE]

Syllas Tzoumerkas talks about the state of a generation without allegorical detours. He goes straight to the Greek state of things, using the anger, the frustration, the restlessness, the pain and the passion of the protagonist Maria with breathtaking speed. Read more →

Sueddeutsche Zeitung – F.Goettler [DE]

With its passionate, impetuous and revolting hero A Blast is the Greek crisis. (…) Maria is a fighter, her busy tirelessness reminds of the the women in films by Alexander Kluge of the sixties. (…) There is only a short moment of freedom when Maria and her sister are at the sea. They are carefree like two girls, they are silly, talk about the human rights, which are granted to everybody. They play with the terms, throw them up in the air, these demanding terms, that are not covered by reality anymore. They are just as boisterous as the two Maries in Věra Chytilovás „Sedmikrásky“ from 1966 – just before the Prague Spring. Read more →

De Filmkrant – Joost Booren (NL)

Syllas Tzoumerkas neemt in zijn energieke tweede film nadrukkelijk afstand van de omfloerste maatschappijkritiek van de Griekse ‘weird wave’: A Blast is een boze film met het hart op de tong. / Syllas Tzoumerkas takes in his energetic second film emphatic distance from the ‘Greek Weird Wave’. A Blast is an angry film that speaks its heart. Read more →

Vulture Hound – Michael Dickinson

Papoulia particularly stands out in a terrific performance. In a lean run time her Maria believably turns from someone who is ready to take on the world with a love for all those around her into a bitter, angry at everyone for their role in her situation.

Syllas Tzoumerkas film is an intense work that will leave you bewildered, perhaps angry yourself at the world, powerful work. Read more →

The Case for Global Film – Roy Stafford

I think the film is distinctive in a number of ways. Maria is certainly a compelling character. Here is an intelligent attractive woman who has a passionate relationship with her husband and for whom separation is difficult. (…) Apart from Maria as a character, the film is also distinctive in its layering of the complexity of the consequences of the economic crash. Businesses go under, families break up, criminal activity expands, government agencies can’t cope, ecological damage and destruction increases – the plot includes elements of all of these and presents them in a broken narrative in which the incoherence eventually leads to the final chase. Maria is determined to throw away whatever she has as a scream of anguish about the state of her life and the situation she finds herself in. The visual style of the film matches the urgency of the narrative with hand-held camerawork, swift tracking shots and a suitably raucous soundtrack. Read more →

Cineuropa – Vladan Petkovic

Tzoumerkas has managed to combine various elements of the story in a surprisingly disciplined way, resulting in a wholesome viewing experience. From the basic characters of passionate and forthright Maria and lust-driven Yannis and their complicated relationship to themes such as economic and moral crisis, breakdown of both traditional and liberal values and the rise of neo-nazism in the Greek society, A Blast is a film of controlled anger and revolt, just like its main character: when Maria goes to “blast”, she does so with logic and after meticulous planning. Read more →

Variety – Guy Lodge

Syllas Tzoumerkas’ striking soph feature tackles Greece’s ongoing financial crisis with aggressive gusto. This story of a young mother’s manic nervous breakdown in the face of financial ruin displays more than enough rough-and-tumble directorial nerve, coupled with bristling socioeconomic critique, to magnetize those accustomed to the headier demands of Greek New Wave cinema. (…) Papoulia negotiates the character’s colliding moods and impulses with frazzled gusto in a bravura performance that nonetheless never succumbs to mannered hysteria. She’s supported by spiky ensemble work, with Doganis and Filini both making intrepid screen debuts. Read more →

Kathimerini – Venia Vergou [gr]

Στη νέα του ταινία, στο «A Blast», ο Τζουμέρκας ωριμάζει με γοργούς ρυθμούς. Στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του διατηρεί την ορμή που τροφοδότησε και το ντεμπούτο του, τη «Χώρα προέλευσης» (επίσημη συμμετοχή στο φεστιβάλ Βενετίας το 2010), αλλά αυτή τη φορά, έχοντας υπολογίσει πιο σοφά τον δρόμο προς την έκρηξη. Χωρίς να υπηρετεί ελιτίστικες φόρμες ή άψυχους μινιμαλισμούς που φλερτάρουν με ένα συγκεκαλυμμένο σνομπισμό. Αλλά, με διαύγεια, σεβασμό και γλυκόπικρο χιούμορ απέναντι στην τρωτή πλευρά των χαρακτήρων του, ο Τζουμέρκας μας λέει κάτι πολύ χρήσιμο. Πως το κιτς, η παραφροσύνη και η τοξικότητα μέσα σε μια νεόπτωχη αθηναϊκή οικογένεια (έτσι όπως αυτά εκφράζονται είτε αισθητικά είτε ως μοτίβα συμπεριφοράς και ρόλων) λειτουργούν ως χαρακτηριστικά μιας συλλογικής ταυτότητας. Για να τους επιτρέψουμε να αλλάξουν, όμως, χρειάζεται πρώτα να τα αναγνωρίσουμε. Και δείχνει, επίσης, πως ο μεγαλύτερος αντίπαλος ενός χρεοκοπημένου είναι ο εαυτός του. Με τον οποίο χρειάζεται να βρει το θάρρος να συμμαχήσει, προκειμένου να ξεχρεώσει. Read more →

Flix.gr – Yorgos Krassakopoulos [gr]

Νύχτες Πρεμιέρας 2014: Το «A Blast» του Σύλλα Τζουμέρκα είναι ένα αναμμένο φυτίλι. Το τοπίο που περιγράφει το «A Blast» είναι απλά τρομακτικό. Κυρίως γιατί είναι αληθινό. Απόλυτα αναγνωρίσιμο. Ανασαίνει δίπλα μας, ή καλύτερα στον λαιμό μας, είναι η «Ελλάδα της κρίσης» που όχι δεν έχει να κάνει μόνο με τα λεφτά. Αυτά είναι όμως που σπρώχνουν τη Μαρία της Αγγελικής Παπούλια στα όριά της. Ή, καλύτερα, η έλλειψή τους, τα χρέη της ανάπηρης μητέρας της στην εφορία και τις τράπεζες, που ωθούν την ούτως ή άλλως εκτροχιασμένη οικογένειά της στο χείλος του γκρεμού. Και η Μαρία θα αποφασίσει να θυσιαστεί για να τη σώσει, ακόμη κι αν τελικά ο μόνος που μπορεί να σώσει δεν είναι άλλος από τον εαυτό της. Στημένη πάνω σε έναν χαρακτήρα που η ερμηνεία της Παπούλια μεταμορφώνει σε κάτι συγκλονιστικό, η ταινία του Τζουμέρκα κινείται γύρω από την ηρωίδα της σαν μια μηχανή σε έναν ξέφρενο γύρο του θανάτου. Read more →

Cinema magazine – Kostis Theodossopoulos [gr]

Αν η «Χώρα Προέλευσης» ήταν η Κόλαση τότε η «Έκρηξη» είναι το Καθαρτήριο στην δεύτερη και -καλύτερη μέχρι στιγμής- ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα, ο οποίος σκηνοθετεί εν εκστάσει το χρονικό της άνευ όρων σύγκρουσης μιας νέας γυναίκας με τα ιδανικά και τις αξίες που συντέλεσαν στην δυστυχία της. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Αγγελική Παπούλια είναι απλά καθηλωτική. Read more →

Lifo – Thodoris Koutsogiannopoulos [gr]

Άλλο ένα πορτρέτο της σύγχρονης ελληνικής, κοινωνικής παθογένειας, με αιχμή του δόρατος τη ρήξη μιας γυναίκας με το οικογενειακό της περιβάλλον. Η ηρωίδα είναι η Μαρία (Αγγελική Παπούλια), η οποία διαλύει τον γάμο της και τους δεσμούς με την οικογένειά της και τρέχει για να βρει μια λύση, κουβαλώντας μια τσάντα με χρήματα κι έχοντας βάλει φωτιά – με αναδρομές, θα ανακαλύψουμε τι πραγματικά έχει συμβεί. Τα γεγονότα έχουν σημασία, αλλά η δυσλειτουργικότητα με την οποία στήνεται η οικογένειά της, η λάθος βάση στην οποία συνεχίζει και ο φασίζον αναβρασμός μιας Ελλάδας που παρακμάζει μέρα με τη μέρα είναι ουσιαστικά τα κλειδιά της φαινομενικά ανεξήγητης έκρηξης της Μαρίας. Ο Σύλλας Τζουμέρκας, χωρίς να αλλάζει δραστικά πεδία ενδιαφέροντος και μηχανισμούς ανάπτυξης του δράματος όπως το αντιλαμβάνεται, είναι σαφώς πιο συγκεντρωμένος, συγκεκριμένος και συμπαγής σε σχέση με το ντεμπούτο του με τη Χώρα Προέλευσης, συνεχίζοντας να απελευθερώνει ενέργεια και οργή. Η Αγγελική Παπούλια, ιδανική επιλογή στον ρόλο, είναι επιθετικά συντετριμμένη, μια απελπισμένη, σάρκινη και διεκδικητική γυναίκα, που ωστόσο κινείται συνεχώς σε ανεβασμένα «ντεσιμπέλ», ακόμα και κινησιολογικά – ενώ η αδελφή της και η μητέρα της, τα δύο απογοητευτικά παράγωγα της μητριαρχίας, το ελεγκτικό πρότυπο και η περιορισμένης ευθύνης, άρα και επικίνδυνη επίγονος, συνθέτουν πιο μεστά το point του σκηνοθέτη, την ίδια στιγμή που ο Μάκης Παπαδημητρίου, ο γαμπρός της Μαρίας, επιχειρεί μια έξυπνη, ύπουλη προσέγγιση του ασπόνδυλου νεοέλληνα. Ο Τζουμέρκας διαχωρίζει επιτυχώς τη θέση του από τη weird κινηματογραφική εμβάθυνση στους σαθρούς αρμούς της καρδιάς του ελληνικού προβλήματος, πάντα με ένταση, σενάριο, και δικό του, ευδιάκριτο ύφος. Πηγή: www.lifo.gr Read more →

Efimerida Syntakton – Leda Galanou [gr]

Ο Σύλλας Τζουμέρκας παρουσιάζει, μετά τη «Χώρα προέλευσης», τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Η «Εκρηξη», ένα φιλμ που ξεκινά ήδη με μια χαμηλή φλόγα και στην πορεία του πυρακτώνεται, είναι μια, ταυτόχρονα, πολιτική και ανθρωποκεντρική ταινία, με μια εμβληματική ηρωίδα που ενσαρκώνει συγκροτημένα και τολμηρά η Αγγελική Παπούλια. Το φιλμ έχει το πλεονέκτημα να λειτουργεί με δύο παράλληλους τρόπους. Ως «κατηγορώ» μιας τάξης που, επιπόλαια, προκάλεσε τα προβλήματα που την κάνουν να υποφέρει. Και, ακόμα καλύτερα, ως μια αυθεντική ταινία δράσης, σε ταχύτατο ρυθμό, με ασίγαστη ενέργεια, είδος στο οποίο ο Τζουμέρκας δείχνει ιδιαίτερη έφεση. Τέτοια είναι, μάλιστα, η σκηνοθετική ένταση, που σκηνές σκληρής λεκτικής αντιπαράθεσης, κυρίως ανάμεσα στις δύο αδελφές, μοιάζουν περιττές και αταίριαστες.

Αφηγούμενος την ιστορία του με άξονα μια πρωτογενή, ενστικτώδη ερωτική σχέση, με σκηνές που αποτελούν και τη μοναδική ειλικρινή έκφραση των ηρώων, ντύνοντας την ταινία με εκρήξεις θυμού, αυτοκινητοκυνηγητά, την παρουσία του εξαιρετικά φωτογενούς (σκηνοθέτη, κατ’ επιλογή) Βασίλη Δογάνη κι εναλλάσσοντας τις καθόλου γοητευτικές εικόνες της σημερινής Αθήνας με το συναρπαστικό ανθρώπινο τοπίο της, η «Εκρηξη» είναι μια ταινία όχι επίκαιρη, αλλά περισσότερο διαχρονική, όπως η ανάγκη για διαφυγή, για αυτοκριτική και για άμεσες (κινηματογραφικές) πράξεις. Read more →

Ethnos – Roby Eksiel [gr]

Η Μαρία ήταν μέχρι πρότινος μια υπεύθυνη κόρη, αδελφή, σύζυγος και μητέρα. Τώρα που χρέη απειλούν με λουκέτο την οικογενειακή μικροεπιχείρηση, ο ναυτικός άντρας της λείπει διαρκώς σε ταξίδια και ο ακροδεξιός της γαμπρός ταλαιπωρεί τη φαμίλια ολόκληρη, νιώθει πως επιβάλλεται να καθορίσει η ίδια την τύχη της… Η πορεία προς την «έκρηξη» είναι αναπόφευκτη, και γι’ αυτήν επιχειρηματολογεί η παράλληλη κίνηση της αφήγησης στο παρελθόν και το παρόν της Μαρίας, οι αντιπαραθετικές εικόνες των νεανικών της ονείρων και της τωρινής τους κατάρρευσης, οι οποίες και στοιχειοθετούν το χρονικό μιας πικρής διάψευσης. Με άλλα λόγια, η φόρμα γίνεται περιεχόμενο στο παλλόμενο από εντάσεις δράμα του Σύλλα Τζουμέρκα, ο οποίος επιστρέφει εδώ με μια κινηματογραφική κατάθεση λιγότερο φορτωμένη και πιο σαφή από τη «Χώρα προέλευσης», την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία. Κι αν η οργή που θέλει να εκφράσει στο τέρμα των ντεσιμπέλ του φλερτάρει πού και πού με τον παροξυσμό ή παρεκκλίνει στον πλεονασμό (η σεξουαλική παρεκτροπή του ναυτικού, οι επεξηγήσεις για το πολιτικό μπακγκράουντ), το φιλμ μένει, μολαταύτα, καρφωμένο στη γη, χάρη στον ακριβή έλεγχο ενός ρεαλισμού βασικού, τραχύ, μακριά από την παθογένεια (νατουραλισμός, φωτογένεια) του ελληνικού κινηματογραφικού δράματος, με τον οποίο ευθυγραμμίζονται θαυμαστά όλες ανεξαιρέτως οι ερμηνείες, με πρώτη και καλύτερη εκείνη της Αγγελικής Παπούλια. Read more →

Kathimerini – Dimitris Bouras [gr]

Η «Εκρηξη» έχει φόντο τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και ξαναφέρνει στο προσκήνιο τον Σύλλα Τζουμέρκα, έναν από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες του νέου κύματος. Ο Τζουμέρκας εμπιστεύεται το βλέμμα του και το ένστικτό του, δεν αμπελοφιλοσοφεί. Η ένταση, ο θυμός και η απελπισία ενσωματώνονται στη φόρμα της ταινίας χάρη στον καλύτερο σύμμαχό του, την Αγγελική Παπούλια, που δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας. Η «Εκρηξη» είναι η ιστορία μιας γυναίκας που εξομολογείται μπροστά στον κινηματογραφικό φακό. Η ανάσα της αυξομειώνει τον ρυθμό της ταινίας. «Ο άντρας μου μ’ αγαπάει πολύ, αλλά για κάποιο λόγο αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία για μένα. Είμαι απόλυτα δυστυχισμένη, έχω ζήσει μια γελοία ζωή. Δεν θέλω να ξαναδώ τα παιδιά μου ούτε τον άντρα μου. Προτιμώ τις τύψεις που νιώθω γι’ αυτό, από τη ζωή που ζω τώρα». Η Μαρία (η ηρωίδα) πετάει το κινητό της από το παράθυρο του αυτοκινήτου της και βγαίνει στην εθνική οδό. Η ιστορία της είναι ένα φλας μπακ, στο οποίο ενώνονται σιγά σιγά τα θρύψαλα ενός γυάλινου κόσμου. Read more →

Reel.gr – Achilleas Vassiliou [gr]

Στην δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του μετά την εξαιρετική “Χώρα Προέλευσης” του 2010, ο Σύλλας Τζουμέρκας με τo “Η Έκρηξη” (A Blast) , μας επέδειξε πως ήρθε για να μείνει. Με επίκαιρη θεματική που περιστρέφεται γύρω από την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και τον τρόπο που επηρέασε την ελληνική οικογένεια ,τους νέους της χώρας και τις διαπροσωπικές σχέσεις των κατοίκων αυτής της χώρας. Στο επίκεντρο η Μαρία, (μια εξαιρετική Αγγελική Παπούλια) που ξεκινάει την ενήλικη ζωή της με τις καλύτερες προθέσεις και προϋποθέσεις. Λίγα χρόνια αργότερα , όλα γύρω της έχουν καταστραφεί , η ελπίδα έχει πεθάνει και όλα φαίνονται να καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα.Η ίδια αρνείται να χάσει την αξιοπρέπεια της και το πάθος που την χαρακτήριζε και έτσι θα ξεκινήσει έναν προσωπικό πόλεμο ενάντιο στο κατεστημένο, στην ίδια της την οικογένεια, ακόμα και στον ίδιο της τον εαυτό. Read more →

Critic.de – Sonja M. Schultz [de]

A Blast ist Feuer. Hier herrscht nicht das Schweigen der Unterdrückten, sondern die lautstarke Wut der Hauptfigur Marie, die so nicht leben will: die Steuerschulden der Eltern am Hals, die Alleinverantwortung für ihre drei Kinder auf dem Rücken, während ihr Mann Yannis zur See fährt und nur ab und an für wilden Sex zurückkehrt. Das Studium weiterzuführen ist aussichtslos, Bank und Finanzamt geben sich gnadenlos. Die Familie hat Krise, das Land hat Krise, Maries Schwester und ihr Freund wenden sich wie viele andere dem Hakenkreuz zu. Während in Miss Violence der ordnungsliebende Patriarch ein faschistisches Regiment in den eigenen vier Wänden aufzieht, zeigt A Blast von Syllas Tzoumerkas Fernsehbilder von den Hetzjagden auf Migranten in Athen. Der erste Film schnürt dem Publikum nach und nach die Luft ab, entfaltet das familiäre Elend langsam chronologisch; der zweite ist wie sein Titel – explosiv, impulsiv, in Zeitsprüngen und Rückblenden erzählt. Es wird ein Feuer geben, das steht von Anfang an fest. Und Marie ist nicht der Charakter, der die Tür verschließt, um sich stumm selbst zu verletzen. Ihre Lebenswut ist viel zu groß. Regisseur Tzoumerkas sieht in ihr auch die B-Movie-Heldin, die ohne Rücksicht auf Verluste den Ausbruch wagt. A Blast ist der erste Film im Programm, bei dem ich lustvollen Sex zwischen Erwachsenen sehe. Wo sonst oft Sexualität als Instrument der Erniedrigung und Vernichtung gebraucht wird (Miss Violence), tobt hier zwischen Marie und Yannis tatsächlich Leidenschaft – die allerdings auch schon einen verzweifelten Kern in sich trägt. In einer der verblüffendsten Szenen des Films geht Marie in ein Internetcafé, um sich, mitten in dieser Halböffentlichkeit unter fremden Männern, Pornos anzusehen. Auch das Begehren ist in die Krise geraten; Gefühle sind schleichend verschwunden oder an zuviel Emotion erstickt. In der Familie, in der Gesellschaft kämpft jede der Figuren allein. Read more →

Prin – Panagiotis Frantzis [gr]

Η καινούργια ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα «A Blast» που θα βγει στις αίθουσες τον Νοέμβριο, καταφέρνει να σπάσει την κυριαρχία της φόρμας, συμπυκνώνοντας το ζήτημα της οικογένειας και της πολιτιστικής κρίσης και αρθρώνοντας το αίτημα της ελευθερίας. Read more →

Madame Figaro – Dimitris Vrachnos [gr]

Δυναμίτης: Η Έκρηξη του Σύλλα Τζουμέρκα, που συζητήθηκε αρκετά στο πρόσφατο φεστιβάλ του Λοκάρνο, ίσως να μην ανήκει στο λεγόμενο greek weird cinema. Κυρίως, επειδή εδώ το συναίσθημα είναι διακριτό και ο ρεαλισμός όχι άχρονος, αλλά άμεσα συνδεδεμένος με την Ελλάδα του σήμερα. Γι’ αυτό και η έκρηξη της ταινίας δεν είναι απλώς εσωτερική ή συμβολική. Εξωτερικεύεται εντυπωσιακά με μια ασυνήθιστη Αγγελική Παπούλια, που αποδεικνύει ακόμη μία φορά το μεγάλο της ταλέντο, έτσι όπως αφήνεται απλόχερα στο όραμα του κάθε σκηνοθέτη. Δύο αδελφές που θέλουν γρήγορα να μεγαλώσουν, μία αυστηρή παραπληγική μητέρα, ένας ομφάλιος λώρος που δεν κόβεται ούτε μετά το γάμο των κοριτσιών, η ασφυξία ενός μεγάλου διαμερίσματος καθώς και του οικογενειακού μίνι μάρκετ καταλήγουν σ’ ένα μεγάλο φυτίλι που περιμένει το σπίρτο του. Το ανάβει, τελικά, το κορίτσι που θέλει να μηδενίσει το κοντέρ και να διεκδικήσει τη νέα του ζωή. Read more →

Ma se domani – V. [it]

Quest’eroina dei tempi moderni prende la vita di petto, risolve i problemi con grande senso di responsabilità, senza mai piangersi addosso: la famiglia deve essere protetta soprattutto se sullo sfondo c’è la Grecia degli ultimi anni, con il crollo economico, la crisi del lavoro, le manifestazioni e la paura di perdere tutto. Il film è intenso, con una luce caldissima, molto mediterranea, e racconta di emozioni straripanti: di amori impetuosi, di timori violenti, di soluzioni prese nella concitazione generale. C’è talmente tanta energia sullo schermo che fuoriesce, invade la sala e ci contagia. Nonostante sia un dramma al termine della proiezione ci sentiamo tutti più carichi e pronti ad affrontare la giornata con rinnovato vigore. Read more →

Sennhausers Filmblog – Brigitte Häring

I have never seen a Greek film talking about the crisis so unvarnished, undisguised and literally. A Blast is neither a comment nor allegory of the plight of Greece. It is not even an exaggeration. The film is an unsparing picture of a country fallen in the abyss. Read more →